Aklımdan geçenler
Aylardan ilkbahardan sonra gelen yaz başı. Balkondayım hava hafif rüzgarlı. Caddeden bir kız geçiyor. Ayağında (bacaklarında) siyah pantolon üstünde (bel - boyun arası) sarı bir “giysi” -adı her neyse- gözleri havada dalgalanıyor,
Yazılar
Gösteri
Geniş beton bahçeli okulun giriş kapısından bahçeye bakıyorum. Biraz sonra okulun yıl sonu gösterisi başlayacak ve bütün okul izleyecek. Herhalde hazırlıklar tamamdır. O anda etrafı iyi göremediğimi fark ediyorum. Gözlükleri çıkarıp bakıyorum.
Aşkın gözü kördür
Uzun zaman önce, dünya yaratılmadan insanlar dünyaya ayak basmadan önce, iyi huylar ve kötü huylar ne yapacaklarını bilemez vaziyette dolanıyorlarmış. Bir gün, toplanmışlar ve her zamanki gibi oturuyorlarken saflık ortaya fikir atmış: "Neden saklambaç oynamıyoruz?"
Hapishane
Artık düşünecek çok zamanı vardı. Neler olmuş, neler yapmıştı?
Yatağa uzanmış, üstündeki ranzanın demirlerine bakıyordu. Ortalık sessizdi bir kaynayan çaydanlığın sesi vardı. Ha, bir de iki üç kişi ileride bir şeyler konuşuyorlardı.
Faks
Aşağıdaki yazı iki can ciğer arkadaşın arasında geçen fakslaşmadır.
Sayın Orhan ERCAN dikkatine, Ankara, 12.01.1988
Konu: GÖZLÜK
Pek Muhterem Orhan ERCAN bey kardeşim,
8.1.1988 tarihinde lütfedip beni evinizde misafir etmiştiniz. Pek büyük bir şanssızlık neticesinde ve biraz da acele etmem sebebiyle, gözlüğümü kıymetli evinizin kıymetli banyosunda unutmuş bulunmaktayım.
O
Arkadaşım beni O kızla tanıştırdığı zaman aklıma gerçekten çok değişik fikirler geldi. Ben bir tiyatrocuydum. Her ne kadar arkadaşım beni tiyatroya zorla üye yapmış ve üstüne de bana olan borcundan 500.000 TL kesmiş olsa da üzerinde büyük puntalarla ÖZEL GEZGİNLER KABARE TİYATROSU yazan resimli bir kimlik kartım vardı. Ünvanım ise: Makina sorumlusu. Gerçi tiyatronun açılış galası dışında hiç bir faaliyetine katılmamış olsam da kendi özel zevklerim için kimlik kartımı kullanarak birçok kızla tanışmıştım ve bunların bir kısmını aktif olarak tiyatroya katılımcı yapmıştım.
