EN 1090-2 Standardı

prEN 1090-1:2018 Taslak Metni Yayınlandı

EN 1090-1:2009 Çelik ve alüminyum yapı uygulamaları - Bölüm 1: Taşıyıcı elemanların uygunluk değerlendirme gerekleri standardı serideki diğer standartların akabinde yenilenmek üzere komiteye sunulmuştu.

Yapılan ilk çalışmaların neticesinde taslak standart üye ülkelerin görüşü için yayınlandı.

Bu yazıda belirtilen değişiklikler prEN 1090-1:2018 taslak metni üzerinden hazırlanmıştır. Ancak unutulmamalıdır ki standart şu anda üye ülkelerin görüşü alınmak üzere gönderilmiştir ve son halini alana kadar önemli değişiklikler geçirebilir.

Bu taslakta ilk göze çarpan konunun aslında standardın adının değiştirildiği denebilir.
EN 1090-1:2009 standardının adı “Çelik ve alüminyum yapı uygulamaları - Bölüm 1: Taşıyıcı elemanların uygunluk değerlendirme gerekleri” (Execution of steel structures and aluminium structures - Part 1: Requirements for conformity assessment of structural components) iken yeni standart prEN 1090-1:2018 “Çelik ve alüminyum yapı uygulamaları - Bölüm 1: Taşıyıcı çelik bileşenlerin ve alüminyum bileşenlerin performans değişmezliğinin değerlendirilmesi ve doğrulanması” (Execution of steel structures and aluminium structures - Part 1: Assessment and verification of constancy of performance of steel components and aluminium components for structural use) değiştirilmiştir.

“1 Kapsam” maddesine bu standart tarafından kapsanmayan yapısal bileşenlerin bir listesi eklenmiş.

“3 Tanımlar ve tarifler” maddesinde daha önce bulunan tarifler kaldırılmış ve genel olarak IEC Electropedia (http://www.electropedia.org) ve ISO Online browsing platform (http://www.iso.org/obp) adreslerine atıf yapılmış.

Eski standartta 3.2 maddesinde verilen kısaltmalar da kaldırılmıştır.

Standardın takip eden maddelerine baktığımızda madde sayısının ve alt maddelerin azaldığını, sayfa sayısının da neredeyse yarıya düştüğünü görüyoruz.

“4 Ürün karakteristikleri” maddesi neredeyse bir tanımlar maddesi gibi hazırlanmış ve standardın “5 Test ve değerlendirme yöntemleri” maddesine atıflarda bulunulmuş.

“5 Test ve değerlendirme yöntemleri” maddesi eski standarttaki “4 Gereksinimler” ve “5 Değerlendirme yöntemleri” maddelerinin birleştirilmiş ve sadeleştirilmiş halidir.

“6 Uygunluk değerlendirmesi” maddesi “6 Performans değişmezliğinin değerlendirilmesi ve doğrulanması – PDDD) olarak değiştirilmiştir. Bu maddede EN 1090-1:2009 standardında uygunluk için başlangıç tip testi ve fabrika üretim kontrolü gerekliliği bulunurken; prEN 1090-1:2018 standardında ürün tipinin belirlenmesi ve fabrika üretim kontrolü gerekliliği belirtilmiştir.

Eski standartta tarif edilen ürün grupları tanımlaması kaldırılmış ancak bunun yerine “Üretici her zaman tüm kontrolü elinde tutacaktır ve beyan edilen performans (lar) ile birlikte ürünün uygunluğunun sorumluluğunu almak için gerekli yöntemlere sahip olacaktır.” Şeklinde bir cümle ilave edilmiştir.

“6.2.2 Test numuneleri, test ve uygunluk kriterleri” maddesindeki “Tablo 1 - Test edilecek numune sayısı” tablosu bu standarttaki kriterlere göre kısaltılmış ve yeni madde numaraları yazılmış.

Eski standartta FPC sisteminin tarifini yapıp ISO 9001 sistemine atıf yapan “6.3 Fabrika üretim kontrolü (FPC)” maddesinde tanım daha açık yapılarak ISO 9001 atfı kaldırılmış.

“7 Sınıflandırma ve gösterim” ve “8 İşaretleme” maddeleri kaldırılarak bu bilgiler standardın geri kalanında verilmiş.

“Ek A Bileşen spesifikasyonunun hazırlanması için yönergeler” eki kaldırılmış.

“Ek B Fabrika üretim kontrolünün değerlendirilmesi” eki içindeki bilgiler kısaltılarak “6.3.5 Continuous surveillance of FPC” maddesi içine eklenmiş.

Ek ZA tamamen yenilenerek “Bu Avrupa Standardının 305/2011 (AB) nolu Yönetmelik ile ilişkisi” başlığını almış.

Ek ZA da bulunan “ZA.2.3 Uygunluk beyanı”, “ZA.3 CE işaretleme ve etiketleme” başlıkları ile burada tanımlanan beyan yöntemleri ve örnek CE etiketleri tamamen kaldırılmış.